Institute of Computer Science
ul. Joliot-Curie 15, Wrocław
Room
 237 (Room 
104,  on special occasions)
Tuesdays, 14.15-16.00
      
- 
    
30.05.2017
 
- 
    Bolesław Kacewicz (Akademia Górniczo-Hutnicza)
    
           
    Adaptacja i jej potencjalne przewagi w obliczeniach numerycznych
    
    [Adaption and its potential advantages in numerical computation]
    
    
    Streszczenie
    We shall discuss advantages of adaptive information and adaptive mesh selection
    in the numerical solution of computational problems. We pay most attention
    to initial-value problems with regular or piecewise regular right-hand side functions.
    
 
- 
    
16.05.2017
 
- 
    Stefan Paszkowski
    
           
    Ułamki łańcuchowe skalowane
    
    [Scalable continued fractions]
    
    
    Streszczenie
    Istotną częścią klasycznej teorii liczb było badanie własności ułamków łańcuchowych
    arytmetycznych (UA) postaci
    
      a_0+K_{n>0}[1/a_n]    (a_0 całkowite nieujemne, pozostałe a_n naturalne).
    
    M.in. już Lagrange udowodnił, że UA jest okresowy wtedy i tylko wtedy, gdy
    jego wartość jest niewymiernością kwadratową. Z praktycznego punktu widzenia
    UA mają pewną wadę: mianowniki a_n mogą być dowolnie duże, co utrudnia ich kodowanie.
    W komunikacie opisano zmodyfikowane pojęcie: ułamek łańcuchowy skalowany (US).
    Nie ma on tej wady (a ma inne). Definicja US o danej wartości x>0 wynika wprost
    z algorytmu podobnego do tego, który prowadzi do UA. Rezultat obliczeń jest
    liczbą dodatnią T(x), z której można odtworzyć x za pomocą innego
    algorytmu, wziętego z teorii UA. Podano
      (i) pewne własności T(x); w szczególności jeśli jest to liczba wymierna, to x jest niewymiernością kwadratową,
      (ii) algorytm przejścia od UA do US,
      (iii) przykłady US dla pierwiastka kwadratowego z liczb naturalnych,
      (iv) pytania dotyczące US pozostające jeszcze bez odpowiedzi.
    
 
- 
    
9.05.2017
 
- 
    Andrzej Cegielski (Uniwersytet Zielonogórski)
    
           
    Metoda subgradientowa ze sterowaniem poziomu dla zadań minimalizacji
    wypukłej z ograniczeniami
    
    [A subgradient method with level control for the convex constrained
    minimization problem]
    
    
    Streszczenie
    Zadanie dopuszczalności wypukłej polega na znalezieniu punktu wspólnego skończenie
    wielu domkniętych zbiorów wypukłych. W wielu zastosowaniach wymaga się czegoś więcej,
    a mianowicie znalezienie punktu wspólnego domkniętych zbiorów wypukłych minimalizującego
    pewną funkcję wypukłą. Wymaganie to prowadzi do metodologii superioryzacji, która
    umiejscowiona jest pomiędzy metodami dla dopuszczalności wypukłej, a minimalizacją
    wypukłą z ograniczeniami. Podamy metodę, która sekwencyjnie stosuje algorytm dla ciągu
    zadań dopuszczalności wypukłej. Metoda używa projekcji subgradientowych ze sterowaniem
    poziomu oraz ogólniejszych od nich operatorów quasi-nieoddalających, natomiast
    nie wymaga wyznaczania kosztownych rzutów metrycznych.
    
 
- 
    
25.04.2017
 
- 
    Przemysław Kiciak (Uniwersytet Warszawski)
    
           
    Jak zaprojektować powierzchnię gładką
    
    [How to design a smooth surface]
    
    
    Streszczenie
    Tematem referatu jest optymalizacja kształtu powierzchni sklejanych reprezentowanych
    za pomocą siatek. Funkcjonał, którego minimum jest poszukiwane, jest całką z gradientu
    krzywizny średniej na powierzchni. Arbitralna topologia powierzchni wymaga, aby
    płaty wielomianowe wchodzące w skład powierzchni tworzyły połączenia klasy G2.
    W wystąpieniu opiszę konstrukcję płatów spełniających ten warunek i opartą na niej
    konstrukcję przestrzeni funkcyjnej będącej podstawą dyskretyzacji zadania wariacyjnego,
    a także metodę numerycznej optymalizacji.
    
 
- 
    
11.04.2017
 
- 
    Paweł Keller, Iwona Wróbel (Politechnika Warszawska)
    
           
    Szczególny, w pełni rekurencyjny algorytm odwracania
    macierzy trójprzekątniowych.
    
    [A fully recursive algorithm for inverting tridiagonal matrices]
    
    
    Streszczenie
    Jeśli rozważymy dowolną klasę macierzy, która nie zawiera się w zbiorze
    nieosobliwych macierzy trójkątnych, na przykład wszystkie macierze nieosobliwe,
    nieosobliwe macierze pasmowe o ustalonej szerokości pasma, to nie stworzono
    (znanego autorom) jak dotąd algorytmu obliczającego numerycznie macierz odwrotną,
    dla której oba błędy residuum, ||AX-I|| i ||XA-I|| (X oznacza obliczoną odwrotność A)
    są zadowalająco małe, to znaczy proporcjonalne do ε*cond(A), gdzie ε jest
    precyzją obliczeń, a cond(A) wskaźnikiem uwarunkowania macierzy A. Dla każdego
    znanego algorytmu większy z dwóch powyższych błędów może rosnąć proporcjonalnie do cond(A)2.
    
    W referacie przedstawiony będzie algorytm obliczania odwrotności dowolnej nieosobliwej
    macierzy trójprzekątniowej, który dzięki starannie dobranym wzorom na obliczanie
    elementów macierzy odwrotnej zachowuje wszystkie zależności wynikające z równań
    AX=I=XA, dzięki czemu oba powyższe błędu residuum rosną liniowo z cond(A).
    
 
- 
    
28.03.2017
 
- 
    Przemysław Gospodarczyk, Paweł Woźny
    
           
    Zmodyfikowane wielomiany Jacobiego i ich związki
    z wielomianami Bernsteina
    
    [Modified Jacobi polynomials and their connections with Bernstein polynomials]
    
    
    Streszczenie
    W referacie pokażemy, że zamianę bazy zmodyfikowanych wielomianów Jacobiego na
    bazę Bernsteina (i odwrotnie) przestrzeni wielomianów stopnia co najwyżej
    n z ograniczeniami można wykonać w czasie O(n2). W efekcie algorytm obniżania
    stopnia krzywych Béziera, który przedstawiono w (Bhrawy i inni, J. Comput.
    Appl. Math. 302 (2016), 369-384), a następnie poprawiono w (Lu i Xiang,
    J. Comput. Appl. Math. 315 (2017), 65-69), można znacząco usprawnić, ponieważ
    algorytmy zamiany baz w wymienionych pracach mają złożoność O(n3).
    
 
- 
    
10.01.2017
 
- 
    Filip Chudy
    
           
    Grupowanie widmowe
    
    [Spectral Clustering]
    
    
    Streszczenie
    Grupowanie jest jednym z klasycznych problemów uczenia maszynowego. Ostatnimi
    czasy powodzeniem cieszy się metoda grupowania widmowego. To podejście łączy
    intuicję stojącą za PCA, grafy i metody numeryczne algebry liniowej, dając algorytm,
    który uzyskuje bardzo dobre wyniki i wysoką wydajność.
    
 
- 
    
20.12.2016
 
- 
    Paweł Rajba
    
           
    Metoda samplingu dla problemów optymalizacyjnych z niepewnymi parametrami
    
    [Sampling method for optimization problems with uncertain parameters]
    
    
    Streszczenie
    W klasycznym modelowaniu problemów optymalizacyjnych przyjmuje się założenie,
    że parametry są dobrze określone. Jednak rzeczywistość bardzo często wymyka się
    temu założeniu i mamy wtedy do czynienia z parametrami problemów, które nie
    są dokładnie określone. Ta niepewność może mieć wiele źródeł, jak np. niedokładność
    pomiaru, niemożność wyznaczenia dokładnych wartości, przypadkowość, sprzeczność
    informacji czy subiektywność. Może też być modelowana na różne sposoby.
    W referacie zostanie zaproponowana metoda samplingu do znajdowania rozwiązań
    problemów optymalizacyjnych z niepewnymi parametrami modelowanymi przez zmienne
    losowe. Dodatkowo, poprzez zastosowanie teorii przedziałów ufności czas jej
    wykonania został poprawiony. Pokażę zastosowanie tej metody do rozwiązania
    problemu przepływowego z ograniczeniami czasowymi oraz z parametrami modelowanymi
    przez zmienne losowe o rozkładzie normalnym.
    
 
- 
    
6.12.2016
 
- 
    Piotr Nadybski
    
           
    Problemy optymalizacji wykorzystania zasobów
    we współczesnych rozproszonych systemach przetwarzania danych
    
    [Optimization problem of the efficient resources usage in modern distributed data computing systems]
    
    
    Streszczenie
    W referacie poruszona zostanie tematyka problemu optymalnego planowania procesu
    wykonywania kopii zapasowych maszyn wirtualnych dla wirtualizatorów z georedundancją.
    Zaproponowany zostanie algorytm szeregowania zadań dla procesu replikacji oraz
    zaprezentowane zostaną wyniki badań empirycznych przeprowadzonych przy jego pomocy.
    W dalszej kolejności zajmiemy się problemem optymalnego wykorzystania zasobów klastra
    HPC z uwzględnieniem niepewności związanej m.in. z błędnym szacowaniem przez użytkownika
    zapotrzebowania na zasoby oraz przedstawimy bieżący stan prac autora w tym zakresie.
    Na zakończenie omówimy dalsze kierunki planowanych badań związanych
    w wymienioną wyżej problematyką.
    
 
- 
    
22.11.2016
 
- 
    Witold Karczewski
    
           
    Zastosowanie metody PCA do analizy wyborów parlamentarnych
    
    [Application of PCA method to the analysis of parliamentary elections]
    
           
    Streszczenie
 
- 
    
25.10.2016
 
- 
    Zespół ZMN
    
           
    Wrażenia z konferencji
    
    [Impressions of summer conferences]