SZLACHECKI RÓD ZUBRÓW HERBU SAS
|
|
SZLACHECKI RÓD ZUBRÓW HERBU SAS |
|
KATALOG STRON RODU ZUBRÓW (KLIKNIJ WYBRANĄ NAZWĘ) |
| Wstęp | Pochodzenie | Protoplasta | Linia wołyńska | Virtuti Militari Joanny | Mateusz Żubr | Linia Galicyjska | Szlachecki Kąt | Gałąź Żółtaniecka | Zuberowie z Olch |
ZUBEROWIE Z OLCH
|
MAŁŻEŃSTWO JANA ZUBERA I MARII MŁODKOWSKIEJ. |
|
W 1884 roku 24-letni Jan Zuber, syn Andrzeja i Petroneli z Sokołowskich, wnuk Bazylego i Marianny z Grabowieckich poślubił 19-letnią Marię Młodkowską, córkę Józefa i Anny z Łuckich i zapoczątkował trzecie pokolenie Zuberów z Olch. W małżeństwie Marii i Jana Zuberów urodziło się siedmioro dzieci: Józefa (1885), Michał (1887), Julia Maria (1889), Olga (1891), Grzegorz (1893), Maria (1895) i Jan Włodzimierz (1897). Wszystkie dzieci oraz ich matka chorowały na gruźlicę i przedwcześnie umierały. Przed 1898 rokiem zmarło troje najstarszych dzieci oraz ich matka. |
|
RODZINA JANA ZUBERA I KATARZYNY WIELICZKO. |
|
|
W 1900 roku Jan Zuber, 40-letni wdowiec z czwórką dzieci, zawarł związek małżeński z Katarzyną Wieliczko z Pacykowa. Na dwudziestoletnią Kasię spadły ogromne obowiązki: czworo osieroconych dzieci w wieku od 4 do 10 lat oraz duże gospodarstwo rolne pełne inwentarza. Szybka śmierć dwojga najmłodszych sierot, wywołała falę bolesnych oskarżeń młodej małżonki. Jednak mądra Kasia, dzielna i bardzo pracowita, szybko stała się ważną partnerką dla swojego kochanego męża. Umiejętnie organizowała prace w domu i w polu, wynajmując biednych robotników ze wsi. Kasia była dla swoich robotników bardzo sprawiedliwa, a w ich potrzebach pełna miłosierdzia. Dlatego wszyscy ją lubili i szanowali. Zapracowany dotąd małżonek mógł nawet więcej czasu poświęcać swoim ważnym pracom społecznym w gminie, gdzie był radnym oraz taksatorem szkód. |
|
|
|
|
|
Jan i Katarzyna Zuberowie mieszkali w dużej wsi Lackie Szlacheckie, na posesji nr 107 nad rzeką Strymbą. W ich małżeństwie urodziło się jedenaścioro dzieci, z czego dwoje bliźniąt zmarło zaraz po porodzie. Od 1900 roku Jan i Katarzyna gospodarowali razem na 12-hektarowym gospodarstwie rolnym. Po śmierci ojca, w dniu 15 września 1931 roku, gospodarstwo prowadziła nadzwyczaj żywotna, energiczna i pełna inicjatyw Katarzyna. Z opowiadań Mamy wynikało, że jej rodzice nie kształcili swoich dzieci, ponieważ władze austriackie tego nie wymagały. Często powtarzała, że analfabetyzm to straszliwe kalectwo. Dlatego wszystkie swoje dzieci posyłała do szkół, będąc przekonana, że: wykształcenie, to jedyny majątek, jaki może dać swoim dzieciom. Za to składam jej hołd w imieniu całej mojej rodziny. Słyszałem czasem zapytania jej sąsiadek: Dlaczego tak się zapracowujesz? Pędź swoje dzieci do pracy. Nie musisz ich kształcić i wydawać pieniądze na: czesne, bilety kolejowe, nowe ubrania ... Mama jej odpowiadała: Moje dzieci dobrze się uczą i z opłat czesnego są zwalniane. A po co ty swoje dzieci kształcisz? pytała Mama: bo mnie na to stać - odpowiadała sąsiadka. Rodzina z Olch przetrwała szczęśliwie obie wojny światowe. W 1946 roku Katarzyna pod naciskiem komunistycznych władz Związku Radzieckiego musiała opuścić swój dom rodzinny w Lackiem Szlacheckim, zostawić cały majątek nagromadzony przez wiele pokoleń i wyjechać na nieznane ziemie zachodniej Polski. |
|
|
Katarzyna Zuberowa wraz dwiema córkami i sześcioma synami została osiedlona we wsi Małuszów koło Legnicy na Dolnym Śląsku. Po latach wszystkie dzieci Katarzyny założyły swoje własne rodziny. Katarzyna doczekała się bardzo wielu wnuków i prawnuków. Nasza kochana Mama zmarła 28 maja 1970 r. w Małuszowie. Po jej śmierci czwarte pokolenie Zuberów z Olch zaczęło się „wykruszać”. W 2001 roku pozostałem tylko ja, najmłodszy syn Katarzyny i Jana Zuberów. |
|
|
POTOMKOWIE JANA I KATARZYNY ZUBERÓW. |
|
KLIKNIJ WYBRANE ZDJĘCIE LUB IMIĘ. |
| |
|
|
|||
| |
|
|
|||
| |
|
|
